سي ام ماه مبارك رمضان

روز : وفات سيده بي بي نفيسه (عليها السلام) سال 208 هجرت

وفات خليفه ناصر بالله عباسي باني حرم بقيع و شهداي احد و صفه سرداب مقدس
و در اين روز سنه 622, احمد بن المستضئى ناصر بالله خليفه سى و چهارم عباسى وفات يافت مدت خلافتش چهل و هفت سال بود و از بناهاى او است بقعه عباس و ائمه اربعه (عليهم السلام) در بقيع و مادرش هم در سنه 570 قبه اى براى بقعه حضرت حمزه (علیه السلام) در احد بنا كرده و هم بامر ناصر در سنه 606 در سامره در ميان صفه و سرداب مقدس، شباكى با درى از چوب ساج بنا كردند و فعلا در زمان ما كه سنه 1330 است آن درب صفه موجود است و به اعلى درجه امتياز منبت شده و الحق در صناعت نجارى از نفايس روزگار است با آنكه اين همه زمان بر آن گذشته و در مرور و دهور به حفظ و نگهدارى آن چندان اعتنا نشده و پيوسته محل آمد و شد زوار و انواع مردم بوده و استعمال ميشده و بعضى جاهاى آنرا شمع و چراغ سوخته هنوز مثل بهترين جواهر جلوهگر است و در كتيبه آن آيه مودت و عباراتى بسيار خوشى ثبت است: بسم الله الرحمن الرحيم قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى من يقترف حسنة نزد له فيها حسنا ان الله غفور شكور ... (در فاجعه سامراء و هتك حرم مهدوي اين درب آسيب ديد) و در داخل صفه هم بخط كوفى اسامى حجج طاهره (علیهم السلام) ثبت است. نقل است كه وي (خليفه ناصرعباسي) قلبا به مذهب اهل بيت (علیهم السلام) معتقد بوده است.

شب : وقوع يكي از علائـم ظهور
وقوع خسوف ماه در غير وقت طبيعي آن، از آنجا كه از نظر طبيعي خسوف در ليالي بدر؛ و كسوف در ايام محاق (28-29) اتفاق مي افتد، و لذا وقوع خسوف در وقت كسوف (28-29) آيت الهي خاصي است و از علائم ظهور است.

شب آخر ماه رمضان:
نماز دوازده ركعت است در هر ركعت حمد و بيست مرتبه توحيد و بعد از فراغ صد مرتبه صلوات بفرستد. سيد براى اين شب ده ركعت نماز روايت كرده به كيفيتى كه در اقبال مذكور است.
و بدانكه اين شب: شب بسيار مباركى است و از براى اين شب چند عمل است:
1- غسل
2- زيارت امام حسين (علیه السلام)
3- خواندن سوره انعام و كهف و يس و صد مرتبه استغفر الله و اتوب اليه.
4 - وداع ماه رمضان براى اظهار اين كه روزه و عبادت اين ماه بر ما دشوار نبود و ما خواهان او بوديم و از مفارقت آن آزرده و محزونيم.
و سيد و غيره براى اين شب دعاهاى بسيار بجهت وداع نقل كرده اند و بهترين آنها دعاى وداع صحيفه كامله است و سيد روايت كرده از حضرت صادق (علیه السلام) كه آن حضرت فرمودند هر كه شب آخر ماه رمضان وداع كند آن ماه شريف را و بگويد: اللهم لا تجعله اخر العهد من صيامى لشهر رمضان و اعوذ بك ان يطلع فجر هذه الليلة الا و قد غفرت لى. پس بيامرزد حق تعالى او را پيش از آنكه صبح كند و روزى فرمايد او را توبه و انابه.
و سيد و شيخ صدوق از جابر بن عبدالله انصارى روايت كرده اند كه گفت: رفتم خدمت حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) در جمعه آخر ماه مبارك رمضان چون نظر آن حضرت بر من افتاد فرمود كه اى جابر اين آخر جمعه ايست از ماه رمضان پس آن را وداع كن. بگو: اللهم لا تجعله آخر العهد من صيامنا اياه فان جعلته فاجعلنى مرحوما و لا تجعلنى محروما.
پس بدرستى كه هر كه اين دعا را در اين روز بخواند به يكى از دو خصلت نيكو ظفر مى يابد يا برسيدن بماه رمضان آينده يا بآمرزش خدا و رحمت بى انتها.
و شيخ مفيد در مسار الشيعه فرموده كه در شب آخر ماه رمضان ختم ميشود نوافل ماه رمضان يعنى آن هزار ركعت نماز كه سابقا مذكور شد و مستحب است در آن شب ختم كردن قرآن و خوانده ميشود در آن شب وداع و آن شب: شب بسيار با بركتى است.
مؤلف گويد: دعاهاى وداع را در شب آخر خواندن سنت است و اگر روز آخر بخوانند خوب است و اگر آخر ماه مشتبه باشد، شب بيست و نهم احتياطا بخوانند.
و بدانكه از چيزهائى كه در شب آخر ماه رمضان سنت است آزاد كردن بنده ها است و معامله حضرت على بن الحسين (علیه السلام) با كنيزان و عبيد خود در اين شب و آزاد نمودن آنها را از قيد رقيت مشهور است.

روز آخر ماه رمضان:
بخواند: اللهم اجعل صيامى فيه بالشكر و القبول على ما ترضاه و يرضاه الرسول محكمة فروعه بالاصول بحق محمد و آله الطاهرين الاخيار الابرار صلى الله عليهم.
و براى آخر روز، دعائى سيد در اقبال نقل كرده كه اولش اين است: اللهم انك ارحم الراحمين.... به آنجا رجوع كن و آنرا بخوان

و چون در اين روز غالبا قرآنها ختم ميشود سزاوار است كه بعد از ختم بخواند دعاى 42 صحيفه كامله را كه اولش اين است: اللهم انك اعنتنى على ختم كتابك.....
و اگر خواسته باشند اين دعاى مختص را بخوانند كه شيخ از امير المؤمنين (علیه السلام) نقل كرده است: اللهم اشرح بالقرآن صدرى و استعمل بالقرآن بدنى و نور بالقرآن بصرى و اطلق بالقرآن لسانى و اعنى عليه ما ابقيتنى فانه لاحول و لا قوة الا بك.