سي ام ماه مبارك ذي حجّه

آخرين روز سال عرب (دوران جاهليت) است.
از آنجا كه در كلام خازنان وحي (عليهم السلام) آغاز سال از ماه مبارك رمضان است فلذا نزد اهل حق آخر سال آخر ماه شعبان خواهد بود، ولي از آنجا كه نزد عامه آخر سال قمري آخر ذيحجه است فلذا انجام عمل عبادي مخصوص آخر سال را اين وقت بجاي مي آورند، ولى از آنجا كه اين عمل براى تدارك كاستيهاى بنده است و در آخر هر ماه يا سال شايسته است بجاي آورده شود لذا آنرا در اينجا نقل مي كنيم:

* بروايت سيد دو ركعت نماز وارد است در هر ركعت حمد يك مرتبه و توحيد و آية الكرسى هر يك ده مرتبه و بعد از سلام بخواند: اللهم ماعملت فى هذه السنه من عمل نهتينى عنه و لم ترضه و نسيته و لم تنسته و دعوتنى الى التوبه بعد اجترائى عليك اللهم فانى استغفرك منه فاغفرلى و ماعملت من عمل يقربنى اليك فاقبله منى و لا تقطع رجائى منك يا كريم.

* شيخ كفعمى اين نماز را باين نحو روايت كرده كه: در ركعت اول بعد از حمد ده مرتبه توحيد و در دوم بعد از حمد ده مرتبه آية الكرسى بخواند و بعد از نماز همان دعا را بخواند.