دوازدهم ماه صفر

تا تو شدى كشته ما بي سر و سامان شديم = يكسره سرگشته كوه و بيابان شديم

خيمه و خرگاه ما رفت به باد فنا = به لجه غم اسير دچار طوفان شديم

از فلك عز و جاه به روى خاك سياه = به چاه غم سرنگون چو ماه كنعان شديم

ز كعبه كوى تو به حسرت روى تو = به حلقه فرقه اى ز بت پرستان شديم

أي سر تو بر سنان شمع ره كاروان = ز دست نظارگان سر به گريبان شديم

پرده گيان تو را حجاب عزت دريد = تا كه تماشاگه پرده نشينان شديم

گاه به زندان غم حلقه ماتم زده = به كنج ويرانه گاه چه گنج شايان شديم

چه ساربان عزا نواخت بانگ رحيل = سر تو شد روى نى گمشد كان را دليل

آيت الله عظيم شيخ محمد حسين اصفهاني