چهارم ماه صفر

شاهى كه بود گوشه نشينى شعار او = محنت قرين او شد و غم بود يار او

آن كو دميد صبح ازل از جبين او = شد تيره تر ز شام ابد روزگار او

محكوم حكم ديو شد آن خسروى كه بود = روح الامين چو بنده فرمانگزار او

موسى اگر به طور غمش ميزدى قدم = بيخود شدى ز آه دل شعله بار او

يكباره گر مسيح بديد آنچه او بديد = مي شد دوباره چرخ چهارم چو دار او

آن سرو سبز پوش چو گل سرخ روى شد = آرى ز بس كه خون جگر شد نگار او

روى حسن چه سبز شد از زهر غم فزود = تا شد سرشك ديده و دل جويبار او

طوبى نثار آن قد و قامت كه بعد مرگ = از چار سو خدنك سه پر شد نثار او

پرورده ي كنار پيمبر بد از نخست = محروم شد در آخر كار از كنار او

آن سرورى كه صاحب بيت الحرام بود = بيت الحرام بهر چه بر وى حرام بود

آيت الله عظيم شيخ محمد حسين اصفهاني