ششم ماه ربيع الأوّل

شد بپا شور و نوا تا از دل بانوى شاه = رفت از كف صبرو طاقت فوت از زانوى شاه

حسته شد پهلوى خاتون رفت از او تاب و توان = آنچنان كز پيچ و تابش بسته شد بازوى شاه

تا حقيقت را بنا حق دست و گردن بسته شد = دست بيدار دعيت باز شد بر روى شاه

روى بانوى دو گيتى شد ز سيلى نيلگون = سيل غم يكباره از هر سوروان شد سوى شاه

سامرى گوساله اى را كرد مير كاروان = تا قيامت خلق را گمراه كرداز كوى شاه

هر كه با آواز: گوساله آمد آشنا = تا ابد بيگانه ماند از صحبت دلجوى شاه

نغمه" انى انا الله" نشنود گوساله خواه = غره دينا نه بيند غره نيكوى شاه

خاتم دين را بجادو برد دست اهرمن = شرمى از يزدان نكرد و بيمى از نيروى شاه

گرچه دست بندگى داد از نحست اندر غدير = ليك آن بد عاقبت لب تر نكرد از جوى شاه

خضر ميبايد كه تا توشد ز آب زندگى = نيست آب زندگى شايان هر خوك و سگى

آيت الله عظيم شيخ محمد حسين اصفهاني