ماه جمادى الأخرى

1- استهلال:
در وقت استهلال و ديدن هلال؛ دعاى هلال را بخواند:
الف: سه بار الله اكبر و سه بار لا اله الا الله بگويد. پس بگويد: الحمد لله الذى اذهب شهر (جمادى الأولى) و جاء بشهر (جمادى الأخري).
ب: در وقت ديدن هلال هفت مرتبه سوره حمد بخواند كه امان از درد چشم است.
ج: دعاى استهلال: دعاهاى گوناگوني در اين زمينه در كلام خازنان وحي (عليهم السلام) وارد شده است، كه مضمون همه آنها حمد و ثناي الهي و اقرار به الوهيت و خالقيت و مدبريت حضرت حق متعال؛ و مخلوقيت و معلوليت كره ماه همانند ساير اجرام آسماني، و دعا براى نيل به بهترين توفيقات معنوي و مادي و محفوظ ماندن از زيانها و آسيبهاست. از جمله اين دعاها:
الله اكبر الله اكبر الله اكبر، ربّي الله، لا اله إلا هو رب العالمين، الحمد لله الذي خلقني و خلقك، و قدّرك منازل و جعلك آية للعالمين، يباهي الله بك الملائكة. اللهم أهله علينا بالأمن و الإيمان، و السلامة و الإسلام، و الغبطة و السرور، و البهجة و الحبور، و ثبتنا على طاعتك و المسارعة فيما يرضيك. اللهم بارك لنا في شهرنا هذا، و ارزقنا خيره و بركته، و يمنه و عونه و قوته، و اصرف عنا شره، و بلاءه و فتنته، برحمتك يا أرحم الراحمين .
تذكر: در صورت عدم تيسر استهلال در شب اول ماه؛ اين عمل را تا شب سوم نيز مي تواند بجاى آورد.

3- نماز:
شب اول ماه: در شب اول هر ماه دو ركعت نماز كند و در هر ركعت حمد و سوره انعام بخواند و از حق تعالى بخواهد كه او را از هر ترسى و دردى ايمن گرداند.

روز اول ماه: دو ركعت نماز + دعا + صدقه
الف: در روز اول هر ماه دو ركعت نماز كند. در ركعت اول بعد از حمد يك مرتبه سوره توحيد، و در ركعت دوم يك مرتبه سوره انا انزلناه بخواند.

ب: در روز اول هر ماه دو ركعت نماز كند. در ركعت اول بعد از حمد، سى مرتبه توحيد و در ركعت دوم سي مرتبه سوره انا انزلناه بخواند.

* بعد از نماز روز اول ماه اين دعا بخواند:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا كاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلا ر َادَّ لِفَضْلِهِ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوارِثِينَ .
* بعد از نماز و دعاى اول ماه: صدقه بدهد به آنچه براى وي ممكن شود تا سلامتى آن ماه را براى خود بخرد.

4- صدقه و انفاق:
افزون بر تصدق در عمل فوق الذكر، بطور كلي دادن صدقه و انفاق نمودن براى سلامتي مولاي خود حضرت صاحب الأمر (عليه السلام)، و نيز ايمني خود و عزيزان و براى دفع آفات و عوارض هنگامها و فتح ابواب بركت و سعادت شايسته است.

5- تلاوت (كلام وحي و خازنان وحي):
در هر ماه قدري تلاوت كلام وحي نمايد؛ خصوصا سوره هاى مباركه: انفال و برائت و نحل و يونس كه وارد شده است كه در هر ماه تلاوت شود. البته تلاوت ترتيب نزول و ختم كامل قرآن كريم فضيلت خاص خود را داشته و بديهي است كه انجام آن به ماه مبارك رمضان محدود نمي شود، از آنجا كه تدبر و وعي كلام وحي شرط لازم تلاوت بوده؛ و فهم كلام وحي و قرآن صامت تنها از بيان قرآن ناطق و كلام خازنان وحي (عليهم السلام) مي باشد، از اين رو تلاوت و تدبر و مذاكره كلام خازنان وحي ضرورت جدانشدني تلاوت كلام وحي مي باشد.

6- روزه گرفتن در هر ماه: روزه گرفتن سه روز از هر ماه: كه آن پنجشنبه اول ماه و چهارشنبه وسط ماه و پنجشنبه آخر ماه است كه مواظبت بر روزه آن؛ وسوسه را از بين مي برد و ثوابش به اندازه روزه دهر است، و از سنن مؤكده حضرت رسول است كه بر آن مواظبت داشت تا از دنيا رحلت فرمود.
* روزه گرفتن ايام البيض (13- 14- 15) هر ماه است كه فضيلت بسيار دارد.
* روزه چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه است و براى كسي كه حاجتى داشته باشد. بنحوي كه در هدية الزائرين ذكر شده است.

7- دعا و نيايش: دعاهاى هر روز (از اول تا آخر) ماه كه از حضرت مولا علي (عليه السلام) وارد شده، و قريب به مضامين همين ادعيه؛ دعاهايى از حضرت امام صادق (عليه السلام) براى هر روز از ماه نقل شده است، كه ان شاء الله در بخش آيين هنكَام هر روز تقويم جامع آنرا ذكر مي نماييم.

* روز محذور: بنابر فرمايش معصوم (عليه السلام) در هر ماه قمري يك روز است كه براى شروع كارهاى مهم و برداختن به امور دنيوي مناسب نبوده، و توصيه شده است كه آنرا به تحصيل معرفت عبادت بگذرانند. در ماه جمادى الأخرى روز دوازدهم روز محذور مي باشد.