هجدهم ماه محرّم الحرام

ناله نى است اي دل يا كه از لب شاه است = يا كه نخله طور و نغمه انا الله است

داستان دستانست از فراز شاخ گل = يا كه بانك قرآنست كز شه فلك جاه است

گرچه بانوان يكسر بيسر ندوبى سالار = ليك شاهد مقصود شمع جمع اينراه است

او چه شمع كاشانه بانوان چوپروانه = يا چه خوشه پروين گرد خرمن ماه است

اى هماى بى همتا سايه رامگير از ما = سايه سرت مارا خيمه است و خر گاه است

شهسوار من آرام بر پياد گان رحمى = پاى همرهى لنگست دست چاره كوتاه است

ايكه سربلندى تو زير پاى خود بنگر = زانكه نازنينان را سر بخاك در گاه است

از فراز نى لطفى كن بگوشه چشمى = زانكه بى پناهان را گوشه اى پناه گاه است

از لب روان بخشت زنده كن دل مارا = گر چه نغمه اين نى دلخراش و جانكاه است نك

آنكه باغمت ساز است همنشين وهمراز است = دود سينه سوزان يا كه شعله آه است

غمگسار بيمارت داغدار ديدارت = گريه شبانگاه و ناله سحر گاه است

از دو چشم بيدارش و زغم دل زارش = آن يگانه غمخوارش واقفست و آگاه است

آيت الله شيخ محمد حسين اصفهاني